مقایسۀ مقدار ترسیب کربن خاک در جنگلکاری¬های خالص سوزنی¬برگ و پهن¬برگ (مطالعۀ موردی: طرح جنگلداری دهمیان، مازندران)

تراکم دی‌اکسیدکربن اتمسفر در اثر فعالیت‌های انسانی، روند گرم شدن کرۀ زمین را بسیار افزایش داده است. اکوسیستم‌های جنگلی و مدیریت بهینۀ آن، نقش بسیار مهمی در جذب کربن اتمسفر ایفا می‌کند. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر جنگلکاری‌های طرح جنگلداری دهمیان در مقدار ترسیب ‌کربن خاک انجام گرفته است. نمونه‌برداری خاک   به‌صورت منظم تصادفی و از عمق‌های 10-0 و 20-10 سانتی‌متری انجام گرفته است. در مجموع، 54 نمونه خاک از 4 تودۀ 35 سالۀ جنگلکاری‌شده با گونه‌های پیسه‌آ (Picea Abies L. Krast)، کاج سیاه (Pinus nigra Arn)، ون (.Fraxinus excelsior L)  و بلوط بلند مازو (Quercus castanifolia C.A.Mey) برداشت و به آزمایشگاه منتقل شد. مشخصه‌های بافت خاک، اسیدیتۀ خاک، وزن مخصوص‌ ظاهری، هدایت الکتریکی، کربن آلی و نیتروژن کل در آزمایشگاه اندازه‌گیری شد. نتایج  نشان می‌دهد که ترسیب‌کربن خاک در تودۀ پیسه‌آ (3/124 تن در هکتار) به‌طور معنی‌داری (05/0P<) بیشتر از کاج سیاه (7/94 تن در هکتار)، ون (6/87 تن در هکتار) و بلوط بلندمازو (1/78 تن در هکتار) است. مقدار کربن آلی، اسیدیته، نیتروژن و هدایت الکتریکی خاک در بین توده‌های مورد بررسی، اختلاف معنی‌داری را نشان می‌دهد (01/0P<). نتیجۀ رگرسیون گام به گام نشان داد که درصد نیتروژن و نسبت کربن به نیتروژن به‌ترتیب از مهم‌ترین اجزای تأثیر‌گذار بر مقدار کربن آلی خاک در توده‌های بررسی شده است.